اشتباه من مربوط به من هست- اگر کاری درست هست، درست هست و اگر اشتباهی از من سر میزنه مربوط به شخص هست پس نسبتش ندید به خدا یا دین
دین و به طور کلی اعتقاد را باید از اصلش گرفت. انسان مُمکن الخطاست و شاید جایی انسانی که از خدا میگفته و از قرآن، درجایی کاری را برخلاف انجام بده- که قطعا سزای اون دست خداوند متعاله و این ضرب المثل جای درست به کارگیریش اینجاست که گفته میشه “هرکسی رو توی قبر خودش میذارن”
رابطه بین انسان و خدا خیلی جالبه
شاید برخی اوقات فکر کنیم که مثلا امروز که دورکعت بیشتر نماز خوندیم چقدر کار مهمی کردیم و چقدر به سمت خدا رفتیم!
اما به نظرم تعریف چیز دیگری باید باشد
خداوند متعال هرچقدر بنده ای را بیشتر دوست داشته باشه بیشتر فرامیخونه و به سمت خودش میاره. درهای رحمتش را بیشتر به روش باز میکنه.
پس باید دید نیت انسان چی بوده و چه کار خیری انجام داده که خداوند در را به روش باز کرده و گفته بیا…
شاید تجربه کرده اید که برخی استادان در دانشگاه ها برای نمره درسشون هیچ چارچوب مشخصی ندارن و دانشجو میمونه که نمره دیگه ای را انتظار داشته اما نمره دیگه ای گرفته!(کمتر یا بیشتر)
مثلا استاد برگه های پایان ترم راکلا نگاه نمیکنه و به هرشخص هرچقدر که خودش دوست داره نمره میده!
با این کاری ندارم و فقط میسپارمشون به خدا چون اینجا دیگه صحبت در مورد حق و ناحق جایگاهی نداره چون اصلا زمینه اش هم فراهم نیست!!!
بریم سراغ استادی که میخواد عدالت را برقرار کنه و درسش را درست میده و چارچوبش برای امتحانات و نمره هم مشخصه(و قطعا خداوند متعال نیت آدمها را میدونه و بهش اجر میده)
اما ببینم به راستی یک انسان با همه این تلاشها میتونه عدالت را برقرار کنه؟!
فرض کنید میگذره و امتحانات پایان ترم میرسه.
چند مدل میشه
یک مدل دانشجویی که بسیار زحمت کشیده اما چون دستش کند هست نمیرسه تمام سوالات را به طور جامع جواب بده
مدل دیگه دانشجویی که خیلی خوب خونده و خوب هم میتونه بنویسه
و مدل دیگه دانشجویی که در تقلب کردن حرفه ایست!
استاد از هیچکدوم اینها خبر نداره و نمیتونه براشون میزان کیفیت در نظر بگیره. برگه ها را میبینه و به تک تک سوالات نمره مربوطه را به میزان پاسخ ها میده. دانشجوی اولی رد میشه! دانشجوی دومی 18میگیره و دانشجوی سومی19!!!
این استاد هم با همه تلاشش نتونست عدالت را برقرار کنه
اما قربون خدابرم
عدالت اصلی دست خودشه
براساس تلاش و نیت انسانها(مثلا دانشجوی اولی و دومی و همینطور استاد خوب) به اونها اجر و براساس همون و کارناشایست آدمها( مثلا دانشجوی سومی و استاد نامطلوب) به آنها عذاب میدهد.
پ ن: این را البته اشاره کنم که از دیدگاه اعتقادی، تقلب حق الناس محسوب میشه
مگه میشه هرچیزی هرچقدر هم که مهم باشه به خدا ترجیح داد!
در حرف شاید پاسخمان “نه” باشه
اما موقع نماز که میرسه حواسمون به پاسخمون نیست!
هرکس توی دنیا باید به یک نحوی مشغول باشه
خدا کسایی را که دوست داره به کارهای معمول و درحدبالاتر به چیزایی که آنها را به خودش نزدیکتر میکنه مشغول میکنه…
و اگه این اتفاق صورت نگیره و آدمها خودشون را هم مشغول کارهای خیر نکنن، شیطان از این بیکاری خوب بلده استفاده کنه!
برخی اوقات میبینم توی شبکه های اجتماعی، شخصی (حالا با هرفکری!) یه جمله از یکی از علمای دین(مثلا آیت الله بهجت) نوشته با این نیت طعنه به “اسلام” و به طور کلی “دینداری”- هرچی میگی این اصلا با مبانی اعتقادی و همچنین نکاتی که از زبان خود ایشان نقل شده تناقض داره و درست نیست- قبول نمیکنه- بعد میاد منبعش را میاره…
میبینی منبعش یه شبکه اجتماعی دیگس!!!
یاخدا
فکرمیکنم آدمی که از برند خارجی با افتخار و و پر زرق و برق صحبت میکنه نمیتونه از آریایی بودن خودش هم با افتخار حرف بزنه
پ ن: طرف میگه “نمک هم نمک های خارجی، همشون شیرینه!!!”
برام یه چیزی عجیبه!
وقتی تصاویر مختلف با استفاده منابع مختلف از کشورهای اروپایی میبینم، در ادارات، سمینارها و جشنواره هاشون (به طور کلی در اماکن رسمی) مردها لباس کاملا پوشیده و زنها لباس نیمه برهنه دارند. نمیدونم شاید عرف جوامع غربی براساس برهنگی بیشتر زنها در مقابل مردهاست! طوری که این یک قانون نانوشته شده.
البته ما براساس بی هویتمان از آنها کم کم داریم الگو برداری میکنیم!
پ ن: شاید غیر مرتبط باشه اما در تعریف “جاذبه های تبلیغاتی” در رسانه، غربی ها 5 عنصر مهم درنظر میگیرند که یکی از آنها “جاذبه جنسی” است.
دیده شده طرف به درگاه خداوند متعال التماس میکنه که بتونه سرفلان شغل بره، بعد از قرارداد بستن و رفتن سرکار، نمازش به خاطر شغلش یا قضا میشه یا به تاخیر میفته!!!
میگفتند: "اگه خدا نخواد حتی نمیتونی اسمش را به زبون بیاری"
یا اینکه :"باید امام رضا(ع) بطلبه تا به زیارتش بری"
زیاد برام قابل درک نبود این جمله ها
توی سفر برای یک کاری با مدیر فروش یک شرکت هم صحبت شدم.
گفت: " شماکجایی هستین؟" گفتم: "مشهدی"
گفت: "آخ مشهد، لامصب چه رستورانایی داره. پسران کریم که عالیه. راستگو هم خوبه. واقعا غذاهای خوبی داره مشهد. طرقبه و شاندیز هم که میریم لذت میبریم. آقا ما هربار میایم مشهد قسمت نمیشه بریم حرم امام رضا"...