درباه تیزر "آسانسور"

آقایان و خانمها!  پس دیگه از خیانت هایی که در زندگی زناشویی میشه شکایت نکنید...

عامه مردم، فیلم سینمایی یا نماهنگ و یا کلیپ های ساخته شده شده گوناگون را معمولا با دید مستقیم میبینند. یعنی  وقتی فلان فیلم سینمایی را مشاهده میکنند که چندبازیگر در یک خانه با هم دیالوگ میگویند و فیلم تمام میشود، کاملا با نارضایتی از فیلم(مگر اینکه تحت تاثیر جو تعریف های دیگران قرار گرفته باشند)  و اظهار الفاظ نامناسب به کارگردان آن، سینما را ترک میکنند.

اما آیا هدف کارگردان از ساخت یک فیلم کوتاه یا یک فیلم سینمایی بلند همین است یا حرف های دیگری پشت پرده با مخاطب دارد؟!

نماد سازی؛ پاسخ سوال ماست. 

انسانها، دیالوگ ها، لوکیشن و اعتقاداتشان در فیلم نمادهایی هستند که به یک جامعه تعمیم داده میشوند. 

مثلا فیلم سینمایی یک حبه قند از میرکریمی (نمیخوام تعریف یا نقد کنم- فقط برای مثال میگم) اگر به ظاهر نگاه کنیم فقط یک عروسی و یک عزا میبینیم!

اما این فیلم نمادی از جامعه ایرانی را نشان میدهد که عروسی و رسم رسوماتشان به چه شکل است و یا در عزای نزدیکان خود چطور عمل میکنند.(و البته در لایه های بعدی تعاریف بعدی هم هست که اینجا از اصل بحث دور میشیم اگر بهش بپردازیم)

-در مورد این فیلم کوتاه آسانسور که با مضمون "زنان پاک از آن مردان پاک و مردان پاک از آن زنان پاک هستند" میباشد؛ باید گفت که در یک تیزر کوتاه دو دقیقه ای واقعا باید چطور این مفهوم را به مخاطب رساند؟!

کافیست به انسانها، رفتارشان و حرفهایشان و همچنین رابطه بین آنها نگاه کنید.

واضحه که به حداقل رساندن رابطه با نامحرم در زندگی و تعامل با محرم تاثیر گذاره- این یک چیز عقلانیه و نمیشه ردش کرد.

حالا بیایم بگیم "اگر ذهن شخص مریض نباشه" و یا مثلا "فرد خودش مشکل داره" و یا...

چرا تاکید داریم چیزی که غرب خودش رد میکنه را ما با جدیت قبول کنیم برای اینکه تاکید کنیم که فرهنگمون غربیه!

اگر کسی با نامحرم رابطه زیاد داشته باشه مشخصه به همان میزان در رابطه مثلا باهمسرش تاثیر میذاره

این را عقل میگه. 

چه مرد و چه زن - فرض کنید مردی در فضای بیرون از خانه با خانم هایی در ارتباط است. خنده و شوخی و...- طبیعیه که امکان داره همان زمان همسر وی در ارتباط با چند مرد دیگر همینطور رفتار کنه و طبیعیه که این دو (زوج) در ارتباط با یکدیگر انرژیشان (به لحاظ عاطفی و جنسی) کمتر باشد.

حتی این زوج در رابطه با همدیگر در مقام مقایسه هم قرار میگیرند.

چرا الکی چیزی را که حقیقت محض هست رد میکنیم!؟ 

چقدر زن و مرد ها به خاطر این ارتباط های بیرونی در زندگی مشترک همدیگر را با بقیه مقایسه میکنند(در دل یا زبانشان)

چرا اینقدر خیانت درجامعه زیاد میشه!؟

چرا برگزاری جشن طلاق در اجتماع به عنوان یک افتخار مطرح میشه؟!

پس دیگه گله نکنیم از این ناهنجاریهایی که در جامعه ما باب شده. حتی غرب هم از این موارد اظهار تاسف میکنه!

یکی از کامنتهایی که برای این کلیپ گذاشته شده را در تصویر زیر میبینید:

+یعنی این شخص بزرگوار نمیدونه که حضرت علی(ع) را ابن ملجم به شهادت رسانده نه ابوجهل! و ابوجهل کسی نبوده که اصلا وارد حوزه تفسیر بشه!

+لینک مشاهده این کلیپ که در فضای مجازی برخی آن را به تمسخر گرفتند و برخی از آن تعریف کردند:

http://www.aparat.com/v/vdTyB

پ ن: البته به حتم به ساخت این تیزر هم نقدهایی وارده و میتونست بهتر باشه - اصل بحث بنده زاویه دید است.

فرمول اسلام

کمی فکر کنیم…

انسانیت یعنی دروغ نگفتن، تهمت نزدن، قضاوت زودهنگام نکردن، برابری جایگاه انسانها بدون در نظر گرفتن جنسیت، پشت سرکسی بدگویی نکردن، مهربان بودن، رعایت حقوق دیگران، تبعیض قایل نشدن و طرف حق را گرفتن و امثال اینها

خب

اینها تماما مورد تاکید آیات و روایات “اسلام” است (خودتان رجوع کنید و ببینید؛ به راحتی)

و بعد دیگر خلقت انسان(که البته برعکسش میشود حیوان!) عبادت خالصانه است که در اسلام(شیعه) به راحتی و با چارچوب درست قابل دسترس میباشد که مهمتر در انجام آنها نماز واجب است(تنها پنج بار در 24ساعت!)

پس میتوان به فرمول زیر رسید و نتیجه گرفت:

انسانیت+عبادت= اسلام

باید ایستاد و کاری کرد…

منتظر، میماند تا مقصود نزد او بیاید پس آیا گفتمان ما همچنان باید “انتطار” باشد؟

باید برای فرج مهدی فاطمه(س) (که جانم فداشون بشه) قیام کرد. اولین مرتبه قیام هم خودسازیست

اگر ما انسانها بر روی افکار، رفتار و گفتار خودمان کار میکردیم شاید اکنون حضرت حجت(عج) پیش ما بودند

به انتظار فرج نشستن اشتباه ماست… به انتظار فرج باید ایستاد و کاری کرد

عسل با خربزه نخورید!

مصلحت من و تو را به حتم فقط خدا میداند. ما وقتی دعا میکنیم به طبع بهترینش اینه که بگین “خدایا هرچه مصلحت ما میدانی عطا کن و فضل و کرمت را برما در نظر بگیر”.

شاید با خود در برخی مواقع که سختی ها بسیار طاقتمان را طاق کرده بگوییم”چرا خدا با ما اینطور میکند؟! اگر مصلحت ما هم این باشد خب خداوند که قادر است با این همه دعای ما چرا مصلحت را تغییر نمیدهد؟!”

من میگم مانند خیلی از تفاوت ها در برداشت های ما از آنچه خداوند متعال مد نظر دارد، این هم متفاوت است.

برداشت من این است که خداوند متعال وقتی جایگاه والایی را برای فلان بنده در نظر میگیرد (براساس عدالت خود) آن بنده باید اندازه آن جایگاه شود. پس مصلحت او در این است.

حال شاید بگویید “ما نمخواهیم!ما میخواهیم در دنیا زندگی خوب داشته باشیم و در آخرت زندگی معمولی” .

من شما را ارجاع میدهم به کودک چهارساله که هوس عسل میکند در صورتی که ده دقیقه قبلش خربزه خورده! شما به عنوان بزرگتر او(مثلا مادر یا پدر و یا یک فامیل نزدیک) صلاحش را میدانید. با اینکه عسل به خودی خود خاصیت داشته و خوب است اما به وی میگویید”یک ساعت دیگه میتونی عسل بخوری” . خب آن کودک اصرار میکند و اگر همانجا به او عسل بدهید پس از خوردن آن و بهم خوردن حالش به شما میگوید ” من نمیدونستم که حالم بد میشه چرا شما گذاشتید عسل بخورم؟؟!!”

نماز “بامعرفت”

>>إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهَى‏ عَنِ الْفَحْشَآءِ وَالْمُنکَر<<، پس اگر نماز خوندیم و گناه کردیم، باید در نمازمون شک کنیم. یا با دقت نماز نخوندیم و یا اگر دقت داشتیم معرفت(شناخت) کافی نداشتیم و اگر اینها را هم داشتیم

به نمازت و انجامش شک داشتیم…

وعده خدا حق است

همه چیزو همیشه نمیشه دید!

برخی اوقات ته دلمون میگیم”یعنی خدا به ما هم نگاه کرده؟! اصن وجود خدا کجای زندگی ما حس شده؟!”

اما واقعا از برخی واقعیات بیخبریم. مثلا فرض کنید از مکانی در یک شهر به مکانی در یک شهر دیگه با یک تاکسی همراه میشید. جلوتر از اون تاکسی چندنفر دیگه با یک تاکسی دیگه همین مسیر را رفتن. شما در راه هستید که یهو به راننده تاکسی که شما سوار ماشینش هستید زنگ میزنن و اطلاع میدن که همکاری که جلوتر ازش راه افتاده بود تصادف سختی کرده و بردنش بیمارستان…

شیوه پراکندن شایعه

تاحالا دوروبرتون حتما دیدید یا شنیدید که شخصی حرفی با منبع نامشخص بزنه و بگه “شنیدی که میگن…” یا “طرف میدونی چیکار کرده؟!” یا ” من از منبع موثق شنیدم که یکی از آشناهامونه!”. یعنی اونقدر مطمئن چیزی را میگه که اصن نمیتونی باور نکنی!

در صورتی که واقعیت نداره که هیچ بلکه 361 درجه هم فرق داره!!!

“شایعه” و “شایعه پراکنی”

حالا چطوری یه شایعه خوب پراکنده میشه؟!

دوحالت داره

یا شخص مخاطب از کلیات موضوعی بی اطلاع باشه

یا منویات فکریش به همون سمت باشه(مثلا از یه نفری بدش میاد حالا شما چندتا صفحه پشت سر طرف میذاری و بهش میگی اونم زود تایید و باور میکنه و چهارتا میذاره روش به بقیه میگه!)

به همین راحتی”تهمت” میزنیم و “غیبت” میکنیم!!

این خوشی های زودگذر

خوشی ها زود گذر و معمولی میشن اگر وابسته به”آدمهای دنیا” باشن. اون نوع از خوشی واقعا موندگار، همیشگی و لذت بخشه که آخرش برسه به خدا

تفسیر خودمونی!

آیه رو تفسیر به رای نکنید! لا اکراه فی الدین… مربوط به پذیرش دینه نه دلخواهی عمل کردن به دین.

وقتی آدم اسلام میپذیره باید تسلیم خدا باشه نه دلش- نمیشه که بخشیش را بخوایم بخشیش را نخوایم!

مخصوصا در اعمال واجب- مثلا بگیم نماز میخونیم، روزه نمیگیریم! یا برعکس

آیا این یک ضعف فرهنگی نیست؟

یک نوجوانی که دوجلسه کلاس زبان رفته از هر ده لغت در صحبت هایش یک لغت هم انگلیسی است! بعد در صفحات شخصی خود از تمدن ایران مینویسد. از لغات عربی هم انتقاد میکند و میگوید پارسی را پاس بداریم!

آیا این یک ضعف فرهنگی نیست؟

این خیلی عقلانیه که برای شناخت جوامع غربی باید زبان آنها را یاد بگیریم. اتفاقا اینکه انگلیسی را کامل یاد بگیریم خیلی هم خوب است. اما نباید شهروندان انگلیس شویم وباید تمدن خودمان را باید داشته باشیم.

و خوب است بدانیم اسلام شناسان غربی زبان عربی را کامل یاد دارند!