همه ما یه غمی تو دلمون داریم که برخی اوقات میزنه بالا!
مثلا بعد یک مهمونی خیلی شاد و یا تموم شدن یک دوره دوستانه(مثلا دانشگاه یا سربازی)
یا شاید هم بعد مراسم خاکسپاری عزیزانمان
یه غم که ما را توی تنهایی خودمون فرو میبره. دلمون خیلی خالی میشه و نمیدونیم باید چه کار کنیم توی اون لحظه. برخی اوقات گریه…
اینجاست که یه تلنگری باید به خودمون بزنیم
خدا
جمع های دوستانه وشادی های مختلف هرطور که هست و هرچیزی که وابسته به دنیاست تموم میشه و ما میمونیم و اون.
اونایی که دلشون خداییه نمیفهمن من چی میگم آخه همیشه دارنش و به این راحتی غصه دنیا را نمیخورن…