ما مردم هستیم که به اشخاص قدرت میدیم پس ما میتونیم قدرت را ازشون بگیریم! – البته این درش نکات بسیاریه- چرا که ما مردم اکثرمون احساسی تصمیم میگیریم و شاخصه تصمیم احساسی اینه که درش فکر بسیار بسیار اندک هست و فضای ناچیزی داره- و بعدش هم زود پشیمان میشیم و راهمون را باز تغییر میدیم. بدون اینکه فکر کنیم چه ضربه ای داریم به خودمون و جامعمون و آیندگان میزنیم.
اول حضرت علی(ع) که جانم فداشون بشه را مردم با دلایل ناچیز کنار زدند و بازهمان مردم به سمت ایشان رفتند و از همان مردم دست به قتل ایشان بردند.
ما مردم خیلی قدرت داریم و این قدرت را به صورت جمعی به شخص یا اشخاصی میدیم که گاه باید داده شود و گاه نباید.
امروز اگر “سید صادق شیرازی” را در فضای مجازی سرچ کنیم میبینیم که مریدانش چقدر به وی قدرت دادند
کسی که از قمه زنی در ملا عام حمایت میکنه- کسی که به صورت علنی لعن میکنه(وجالب اینه که میگن مورد حمایت عربستان هم هست و اونجا هم دفتر داره!!!- این تناقض را کجای دلم بذارم-وای به سیاست امروزی)
و اکنون داره به فعالیت خودش ادامه میده
ما مردم چقدر میتونیم تاثیر گذار باشیم
اما چون اکثرا بر اساس احساس تصمیم میگیریم، برخی اشخاص هم امثال این آدمها خوب بلدند با احساس ما بازی کنند!
با شکل های مختلف دست در تنظیم احساس میبرند و به سمت افراطی گری سوق می دهند
اینجاست که انسانیت و اسلام نام محمدی(ص) به خاطر همین احساسات زیادی ما که مجال را از تفکرمان میگیره روز به روز کمرنگ تر میشه در جامعه