یک کلمه است این “”حیا” اما یک دنیا معنی دارد.
حُر حیا داشت و حیایش او را به درجه شهادت در رکاب حسین(ع) رساند.
“امام به یارانش فرمود: بازمیگردیم. وقتی خواستند برگردند، سپاهیان حر مانع شدند و حسین(ع) به حر گفت: مادرت به عزایت بنشیند! چه میخواهی؟حر گفت: به خدا قسم اگر کس دیگری غیر از تو این سخن را به من گفته بود و حال کنونی تو را داشت، پاسخش را در به عزا نشستن مادرش به عینه میدادم هر کسی که بود؛ ولی به خدا قسم که من حق ندارم نام مادرت را جز به بهترین وجه ممکن بر زبان آورم! -(منبع: خبرگزاری فارس)”
ابالفضل(ع) حیاداشت. آب را از دستان مبارکش ریخت و خود لب به آن نزد.
حیا؛ داستان دارد این یک کلمه…